en Liefde, de dertiende dag van de reeks.

Er was eenmaal een primitief eencellig organisme, genaamd Amoeba, dat zich voortplantte via mitose. Amoeba was een eenvoudig organisme, maar het was zich niet bewust van zijn eenvoud. Het leefde zijn leven in de oersoep, waar het zich voedde met organische verbindingen en zich vermenigvuldigde via de processen van interphase en mitose.

Op een dag, terwijl het zich voortbewoog in de oersoep, ontmoette Amoeba een andere eencellige organisme, genaamd Euglena. Euglena was anders dan de andere eencelligen die Amoeba had ontmoet. Ze had een prachtige, groene kleur, die werd veroorzaakt door chlorofyl, en bewoog zich met elegantie door de oersoep dankzij haar cilie. Amoeba was meteen verliefd op haar.

Hij begon te volgen Euglena overal waar ze ging, en ze begonnen te communiceren met elkaar door middel van chemische signalen. Samen begonnen ze te samenwerken en te delen voedingsstoffen, zoals glucose (C6H12O6) en ammoniak (NH3), en bescherming tegen gevaarlijke stoffen in de oersoep. Deze interactie was een voorbeeld van symbiose, waarbij beide organismen voordeel haalden uit de interactie.

Amoeba besefte dat hij niet meer alleen wilde zijn en vroeg Euglena of ze wilde samenleven en samen kinderen willen krijgen. Euglena was ook verliefd geworden op Amoeba en ze stemde toe. Samen begonnen ze zich te vermenigvuldigen via conjugatie, een proces waarbij twee eencellige organismen zich verenigen en een nieuwe cel creëren met genetische variatie. Hierdoor ontstonden er nieuwe soorten eencellige organismen, met unieke eigenschappen van beide ouders.

Deze vermenigvuldiging via conjugatie was een belangrijke stap in de evolutie van leven op aarde. Het leidde tot de diversiteit van leven die we nu kennen, waarbij organismen zich aanpassen aan de omgeving en zich verder ontwikkelen. Amoeba en Euglena zijn de oprichters van de multicellulaire organismen die we nu kennen. Hun liefde was de bron van een groot avontuur, dat leidde tot de diversiteit van leven op aarde die we nu kennen.