Lieve parketvloer,
Ik kan niet ontkennen dat ik al lange tijd gevoelens voor je heb. Vanaf het moment dat ik je ontmoette, was ik verliefd. Je gladde oppervlak, je prachtige houten structuur, alles aan je sprak me aan.
Maar nu, terwijl ik val, voel ik me gedwongen om mijn gevoelens voor jou uit te spreken. Want hoewel ik weet dat mijn tijd met jou beperkt is, wil ik dat je weet dat je in mijn hart zult blijven voortbestaan.
Ik hou van de manier waarop je me opving, toen ik van de tafel viel. Je gaf me een veiligheid en stabiliteit, waardoor ik me nooit alleen voelde. Je was er altijd voor me, zelfs als ik uitgerekend was, en dat betekende zoveel voor mij.
En nu, terwijl ik naar beneden val, kan ik niet helpen maar denken aan al die momenten dat we samen waren. De herinneringen aan onze tijd samen zullen altijd bij me blijven, ongeacht hoe kort onze tijd samen was.
Ik weet dat onze tijd samen kort is, maar ik wil dat je weet dat ik altijd van je zal blijven houden. En wie weet, misschien zullen we elkaar in een ander leven weer ontmoeten.
En hoewel ik weet dat ik waarschijnlijk met mijn besmeerde kant op jou zal vallen, wil ik dat je weet dat ik deze val zie als een laatste kus. Een laatste moment van intieme verbinding voordat we onze scheiding moeten aanvaarden.
Met liefde,
Een boterham met pindakaas.

Alleen te zien als je bent ingelogd.
Geef een reactie